پیشینه و مبانی نظری بیماری اتيسم
اتيسم
اتيسم طيفي از اختلالات است . در اصطلاح کلي ، به اين معني است که فرد مي تواند داراي يک اتيسم خفيف يا خيلي شديد باشد . در بالاترين انتهاي طيف سندرم آسپرگر وجود دارد ، که بعضي از اوقات سندرم پروفسور کوچک ناميده مي شود . پايين ترين انتهاي طيف اغلب اتيسم کلاسيک ناميده مي شود که معمولا همراه با عقب ماندگي ذهني است . در بين اين طيف انواع اختلالات نافذ رشد شامل سندرم رشد اختلال فروپاشنده دوران کودکي ، اختلال نافذ رشدغير اختصاصي وجود دارد ( گریر و آفیت ، 2009 ).
اُتيسم اختلال رشد ذهني پيچيده اي مي باشد كه معمولا در ۳ سال اول زندگي شخص ممكن است بروز كند . به نظر مي رسد كه يك اختلال در سيستم عصبي كه باعث عدم عملكرد صحيح مغز مي شود در ايجاد اين بيماري مؤثر مي باشد . اين اختلال در بيماران اُتيستيك باعث مي شود كه مغز نتواند در زمينه رفتارهاي اجتماعي و مهارتهاي ارتباطي به درستي عمل كند . كودكان و بزرگسالان اُتيستيك در زمينه ارتباط كلامي و غير كلامي ، رفتارهاي اجتماعي ، فعاليت هاي سرگرم كننده و بازي داراي مشكل مي باشند . اُتيسم يكي از پنج بيماري مي باشد كه در مجموع به آنها اختلالات نافذ رشد مي گويند . اين پنج بيماري عبارتند از : اُتيسم ، اختلال آسپرگر ، اختلال عدم تمركز دوران كودكي ، اختلال رِت ، و اختلالات نافذ رشد كه با معيارهاي بيماري هاي ذكر شده مطابقت ندارند . هر كدام از اين بيماري ها داراي معيارهاي شناخت خاص خود هستند كه توسط انجمن روانشناسي آمريكا مشخص شده اند . در بيماري هاي طيف پي دي دي ، اُتيسم بيشترين تعداد را دارا مي باشد كه تقريبا بين ۲ تا ۶ كودك از هر ۱۰۰۰ كودك به آن دچار مي شوند . اين بدين معنا است كه در كشوري مانند ايران با جمعيت حدود ۷۰ ميليون نفر احتمال مي رود حدود ۲۸۰ هزار بيمار اُتيستيك وجود داشته باشند و فراموش نكنيد كه اين تعداد هر روز در حال رشد مي باشد . طبق مطالعات انجام شده توسط وزارت آموزش و ساير سازمان هاي دولتي آمريكا ، اُتيسم در اين كشور با نرخ رشدي برابر با ۱۰ تا ۱۷ درصد در حال ازدياد است . در ساير كشورها نيز مانند كشور ما اين بيماري در حال رشد نگران كننده اي است كه متأسفانه حركت جدي از طرف سازمان هاي مسئول در جهت شناساندن اين بيماري به جامعه و موارد لازم انجام نشده است ( دوجا و رابرت ، 2006 ).
اُتيسم در سراسر دنيا ديده مي شود و فقط در پسران بيشتر از دخترها مشاهده شده است . به عبارت ديگر نژاد ، مكان زندگي ، ميزان سواد ، وضعيت مالي ، نوع اعتقاد ، شيوه زندگي ، و . . . هيچ كدام تأثيري در شانس بروز اُتيسم ندارند ( دوجا و رابرت ، 2006 ).
2 - 1 - 1 - 1 نشانه هاي عمومي بيماري اُتيسم :
از زماني كه آگاهي عمومي در باره اين اختلال شروع به افزايش كرد ، بيشتر افراد حتي بعضي ازمتخصصين پزشكي و آموزشي هنوز درك
